واکاوی و پهنه بندی توان های اقلیمی استان خوزستان به منظور استفاده از انرژی خورشیدی

یکی از مهمترین چالش ها در دهه های اخیر مسئله انرژی و منابع تأمین پایدار آن بوده است. در حال حاضر اکثر قریب به اتفاق جهانیان پذیرفته اند تا پایان سده کنونی بیشتر منابع فسیلی به پایان خواهد رسید. با این توضیح بهترین گزینه انرژی های نو و پاک بویژه انرژی باد و خورشید خواهد بود. از سوی دیگر باید پذیرفت که مناطق مختلف جهان قابلیت تولید و استفاده متفاوتی از انرژی خورشیدی را دارند، از این رو لازم است این قابلیت های تولید انرژی خورشیدی مورد شناسایی قرار گیرد. در تحقیق حاضر جهت رتبه بندی شهرستان های استان خوزستان از نظر توان مندی اقلیمی در تولید برق خورشیدی از میانگین داده های (ابرناکی، نم نسبی، ساعات آفتابی، گرد و غبار و همچنین ارتفاع و عرض جغرافیایی) 13 ایستگاه استان خوزستان در دوره زمانی 1991-2005 استفاده شد و در ادامه با استفاده از روش topsis کار رتبه بندی مناطق انجام گرفت و نهایتاً نقشه پهنه بندی استان از نظر توان مندی های تولید برق خورشیدی با استفاده از نرم افزار gis ترسیم شد. بر اساس نتایج به دست آمده از واکاوی داده های محیطی و اقلیمی، مناطق شرقی استان خوزستان بهترین موقعیت برای ایجاد مزارع خورشیدی را دارا هستند. بر این اساس ایستگاه ایذه مناسب ترین و ایستگاه امیدیه نامطلوب ترین مکان برای ایجاد نیروگاه های خورشیدی است.